۸
تمام خوابم را با تو سخن می گویم
و تمام بیداری هایم را
همه شعرهایت در من تکرار می شود
و همه فاصله ات در من بیدار
....
یادم می ماند
بهتر یادم می ماند
شعر هایی که خوانده ای
و بیشتر می خوانم
شعر های تو را
و گم می کنم ٬ نفس هایم را
در صدای تو
صدایم را در اشعار تو
و اشعارت را در اشعار
....
یادم نمی ماند
شعری که صدایت در آن جاری نباشد
یادم نمی ماند
دیریست می انگارم
تمام شعرها را با صدای تو شنیده ام
و دیریست که
با صدای تو شعری نشنیده ام
....
اکنون
می خوانمت
و شعر می خواهمت
شعری به عظمت خشمت
و به بلندای سکوتت
دوباره صدایت را می خوانم
و سکوتت را میرانم
تا نفس تازه کنیم
دوباره شعری بگو.
.........................................................................................
پ.ن:منتظرم.
سلام رفیقم ممنون از حضورت تو ق ه و ه ت ل خ بنا به دلایلی آدرس وبلاگو عوض کردم خوشحال میشم باشی...
اکنون
می خوانمت
و شعر می خواهمت
شعری به عظمت خشمت
کوبنده..........! خوشم اومد...
سلام
تولد بلاگمونه حتما بیا پیشه ما خوشحال میشیم
ظاهرا ما محکومیم به شعر گفتن
به شعور.
ممنون که سر زدی، منم خوشحال می شم لینک کنم. فقط لطفا بگو با چه اسمی.
یا حق.
تنش من در تو و تو در من چه ترکیب هایی می دهد در شعر!
سلام
مرسی از بابت محبتتون!
با این واژه اشنایی داری؟ کلو؟
راستی از شعرهایت لذت می برم!
اجازه من دست شماست قربان بسم ا...!
شعر من دو سیلاب بیشتر ندارد
اوج سکوتم
و فرود خشمم
دوست من سلام
ناگفته ها را چه زیبا قلم زده ای
معیار شعرت عشق است
از دلت میتراود زیرا بر دلم نشست
موفق باشی
نفس دوست و دل .... دل و شعر ... شعر و عشق ... عشق و زندگی ... زندگی و ....................... انتظار ..
ممنون .. حال خوب و صادقانه ای در این مطلب بود .. به خودم برگشتم ...
من هیچ وقت نمی دونم در مقابل چنین کلمات ساده ای که یک احساس جاری را می سازند چه کامنتی باید گذاشت ...
ابزارش را مرغان دریایی هم دارند!
شعرت آرامش بخش بود. با طمانینه
آرام آرام .
یادم می ماند
خوب یادم می ماند
تمام شعرهایی که گفته ای
چه امروز
جه فردا
سلام دوست خوبم لذت بردم...خوشحالم از اشنایی...
شعرت قشنگ بود
مجبور بنودی با تصویری به این ناجوری گند بزنی بهش!
هیچى، دلم برات تنگ شد!
الکی وقتتو هدر نده!
مرسی عمرا عزیز... الان چطوری ؟!
گاهی این جوریه ... زندگیه ...
بلندای سکوت و عظمت خشم همیشه برایم جذابه. آدم های مغرور و احساساتی این گونه اند.
در ضمن
ما اهل کوفه نیستیم، امام تنها بماند...(آیکون چشمک)
آقا بعضی وقتا میطلبه کامنتدونی بسته باشه! حسی که تو متن هست بد فرم خصوصیه و نویسنده دوست داره واسه هشدار به خودش تو وبلاگش بذاره... ممنون از بودنت
و مدام شعر تر می شوی
و مدام نامکرر تکرار
و رنجی که می ماند.
وب خیلی خوبی دارید
کلام تو در جان من نشست...
شعرات زیباست
با اجازه ت لینکت کردم
بسیار خوب...